شبهای بی تو ،شبهای تنهایی من

استاني از زبان حضرت آدم ....

نامت چه بود؟
آدم

فرزند؟
من را نه مادری نه پدری، بنویس اولین یتیم خلقت
 
محل تولد ؟
 

بهشت پاك
اینك محل سكونت؟
زمین خاك

آن چیست بر گرده نهادی؟
امانت است

قدت؟
روزی چنان بلند كه همسایه خدا،اینك به قدر سایه بختم به روی خاك

اعضاء خانواده؟
حوای خوب و پاك ، قابیل خشمناك ، هابیل زیر خاك

روز تولدت؟
روز جمعه، به گمانم روز عشق

رنگت؟
اینك فقط سیاه ، ز شرم چنان گناه

چشمت؟
رنگی به رنگ بارش باران ، كه ببارد ز آسمان

وزنت ؟
نه آنچنان سبك كه پرم دئر هوای دوست ... نه آ نچنان وزین كه نشینم بر این خاك

جنست ؟
نیمی مرا ز خاك ، نیمی دگر خدا

شغلت ؟
در كار كشت امیدم

شاكی تو ؟
خدا

نام وكیل ؟
آن هم خدا

جرمت؟
یك سیب از درخت وسوسه

تنها همین ؟
همین
!!!!
حكمت؟
تبعید در زمین

همدست در گناه؟
حوای آشنا

ترسیده ای؟
كمی

ز چه؟
كه شوم اسیر خاك

آیا كسی به ملاقاتت آمده؟
بلی

كه؟
گاهی فقط خدا

داری گلایه ای؟
دیگر گلایه نه؟، ولی...

ولی چه ؟
حكمی چنین آن هم یك گناه!!؟

دلتنگ گشته ای ؟
زیاد

برای كه؟
تنها خدا

آورده ای سند؟
بلی

چه ؟
دو قطره اشك

داری تو ضامنی؟
بلی

چه كسی ؟
تنها كسم خدا

در آ خرین دفاع؟
می خوانمش كه چنان اجابت كند دعا

 

 

کسی از حس اشتیاق چشم هایمان خبر ندرد   ...

                                                             حتی      

 

                                                                                  آسمان

آسمان دل پری دارد این روز ها...      

        

                                                                من

                                                                               ازمیان رفه  هاش صدای دلتنگی

یک عمر انتظار را شیندم

 

                                                                           صدای  سرفه هایمان اگر نمی آید

نه دلمان تنگ نشده ....

 

                                                                 نه

ما بهبودنت دل بستیم 

                                                                                این را آسمان مدینه نیز میگوید

 

تا زمان که جان در بدن ارم منتظرت خواهم ماند

 

            دلم سنگفرش راهت

 

نوشته شده در پنج شنبه 8 تير 1391برچسب:,ساعت 22:27 توسط ل.س| |

                                                            

                 

                      

 

 

 


دعای باران چرا !


 

دعای عشق بخوان !


 

این روزها دلها تشنه ترند تا زمین!


 

خدایا کمی باران عشق ببار!


 

ببار بر دل هایی که صاحبانشان برای قطره ای عشق ،


 

دریا دریا می گریند!


 

انتظار بس است دیگر ،


 

خدایا باران عشق ببار!

نوشته شده در چهار شنبه 7 تير 1391برچسب:,ساعت 11:0 توسط ل.س| |

 

 

 

 

                 

 

 

لطافت بهار   به خدا دلم

                    گواهی می دهد که می آید

                                                    کسی که همه ی دلتنگی هایم روی شانه هایش

                    فریاد می کشدلطافت بهار

                                              و

ما به امید اینکه او روزی خواهد آمد جمعه هایمان را نفس می کشیم

 

                        

 

 

هر جمعه به جاده آبي نگاه مي كنم

و در انتظار قاصدكي مي نشينم كه قرار است خبر گامهاي تو را براي من بياورد،

گامهاي استوار و دستهاي سبزت را.

اگر بيايي، چشمهايم را سنگفرش راهت خواهم كرد.

تو مي آيي و در هر قدم،

شاخه اي از عاطفه خواهي كاشت و قاصدكي را آزاد خواهي كرد.

تو مي آيي و روي هر درخت پر شكوه لانه اي از اميد

براي كبوتران غريب خواهي ساخت.

صداي تو، بغض فضا را مي شكافد.

فضاي مه آلودي كه قلب چكاوكها را از هر شاخه درختش آويزان كرده اند.

تو با دستهايت بر قلبهاي شقايق ها رنگ سبز اميد خواهي زد

و با رنگ پر معناي دريا خواهي نوشت:

" به نام خداي اميدها"!

      

                                   

                               

 

 

نوشته شده در جمعه 2 تير 1391برچسب:,ساعت 10:58 توسط ل.س| |


Power By: LoxBlog.Com